Knotje van Rotje

Vandaag in mijn story - Moments Contained of …

Vorige week zaterdag gaf ik een workshop straatfotografie in Rotterdam. Ik heb altijd mijn 17mm 1.2 PRO lens bij me, maar die liet ik deze keer thuis. Ik nam mijn 7-14mm 2.8 PRO mee, omdat ik wat meer van de architectuur van Rotterdam wilde fotograferen, voor zover daar tijd voor was. Vroeger pakte ik altijd de auto als ik een workshop gaf, maar ik heb besloten voortaan zoveel mogelijk de trein te nemen. Ik plan mijn reis ruim in, want ik wil natuurlijk niet te laat zijn op mijn eigen workshop. Ik was om 12:00 uur al in Rotterdam en had daardoor wat tijd om dit interessante beeld te fotograferen.
Het bijna vier meter hoge bronzen beeld van een jonge vrouw, getiteld Moments Contained (2023), is gemaakt door de Britse kunstenaar Thomas J Price. Ik vind het een indrukwekkend beeld. In mijn vorige fotoverhaal noemde ik al wat bijnamen die Rotterdammers aan gebouwen en beelden geven. Ik kwam voor deze dame ook wat bijnamen tegen: Knotje van Rotje, De Prinses van CS, Mokkel zonder sokkel, Trijntje en Toos Werkeloos. Ik vind Knotje zelf het leukst. Ze heeft een knotje, wat je op mijn foto niet ziet. Ik fotografeerde haar op 7mm om ook het dak van het Centraal Station in beeld te krijgen.

Wil je trouwens een keer meedoen aan een workshop in Rotterdam, dan kan dat weer op zaterdag 27 juli. Kijk even op mijn website voor meer informatie en andere data en locaties.

Straatmuzikanten

Gisteren in mijn story - straatmuzikanten

Ik fotografeer zelden straatartiesten of straatmuzikanten als ze met hun act bezig zijn. Dat wordt al zoveel gedaan en het levert de geijkte foto’s op. Ik fotografeer ze liever als ze hun show gaan opbouwen of afbreken, of als ze even pauze houden.

Afgelopen zaterdag eindigde de laatste praktijkopdracht van mijn workshop in Rotterdam bij de Markthal, of beter bekend als de Koopboog bij Rotterdammers. Daar speelde de band De 3de Verdieping. Vooral de man met de sousafoon viel erg op met zijn grote baard die door de harde wind alle kanten uit werd geblazen. De muziek klonk aanstekelijk en ik liep de cirkel met publiek in. Ik had de 7-14 mm op mijn camera, dus ik moest dichtbij de muzikanten komen. In de reflectie zag ik Het Potlood in de weerspiegeling van de Koopboog. Rotterdamser kan het niet worden. Eurootje gedoneerd en blij met de foto die ik net had gemaakt.

Wist je dat Rotterdammers voor elk gebouw of kunstobject een bijnaam bedenken? Het Potlood en de Koopboog ken je inmiddels. De Zwaan of De Wipkip voor de Erasmusbrug, De Spriet voor de Euromast, De Fluitketel voor station Blaak, De Koopgoot voor winkelcentrum Beursplein, De pluk-me-kaal-straat voor de Puntegaalstraat waar het belastingkantoor zat en natuurlijk De Kuip voor het Feyenoord stadion.

De groeten uit Rotjeknor.

Workshop recensies

Vandaag in mijn story - een mooie recensie

Hoe fijn is het om een goede recensie te krijgen als je een workshop straatfotografie hebt gegeven? Heel fijn kan ik je zeggen. Ik vraag mijn deelnemers of ze een recensie willen geven als ze een workshop bij me hebben gevolgd. Ik doe dat om ervan te leren en om mijn workshops verder te verbeteren. Het geeft me ook een indicatie of ik (nog steeds) op het goede spoor zit met het programma dat ik bied. De feedback die ik krijg is vaak positief.

Deze recensie van Sylvia kreeg ik nadat ze een workshop bij me volgde in Groningen. Zoals ze zelf al zegt, heeft ze meerdere workshops bij mij gedaan. Ik zie dat steeds vaker gebeuren. Op de workshop van afgelopen zaterdag in Rotterdam had ik 3 deelnemers die op ‘herhaling’ kwamen. Een mooier compliment kun je eigenlijk niet krijgen. Het is ook top als iemand de tijd wil nemen om iets over je workshop te schrijven. Ik ben daar erg dankbaar voor.

Benieuwd naar wat andere deelnemers hebben te melden? Kijk dan even op mijn recensie pagina.

Volg je onderwerp

Vandaag in mijn story - volg je onderwerp

Volg jij een persoon wel eens als je straatfotografie doet? Ik doe dat regelmatig. Ik zie iemand lopen en zie het potentieel voor een leuke scene of een mooie foto. Met deze foto’s was het niet anders. Bij foto 1 zag ik deze vrouw met haar hond bij een winkel staan. Als ik een hond zie, dan denk ik meteen aan mijn street dogs serie natuurlijk. Bij foto 2 zoekt de vrouw een kaart uit. Ik had nog niet de foto die ik wilde, dus ik besloot rustig achter haar aan te lopen. Bij foto 3 doet ze de sleutel van haar huis open en bij foto 4 verdwijnt ze achter de deur. Ik maakte zo’n 10 foto’s en vond uiteindelijk de foto rechts het leukst. Vaak gebeurt er niets bijzonders en levert het geen interessant beeld op. Maar zo nu en dan word ik blij van een foto en wordt mijn moeite beloond.

Foto 1

Mijn uiteindelijke keuze

Foto 2

Foto 3

Foto 4

Vriendelijke lach

Vandaag in mijn story - de glimlach

Iemand vroeg me laatst wat voor fotografie ik doe. Ik liet haar wat straatfoto’s zien en ze keek me bedenkelijk aan. Ze kon zich niet voorstellen dat mensen dat zomaar goed vinden. Zij zou in ieder geval nooit ongevraagd op de foto willen op straat. Ik heb haar verzekerd dat ik dat bij haar nooit zou doen.

Iedere fotograaf die straatfoto’s maakt, kent die verhalen. Ik fotografeer mensen op straat op zo’n manier, dat ze het meestal niet in de gaten hebben. Ik doe het niet stiekem, maar omdat ik op mijn lcd-scherm van mijn camera kijk (en niet door de zoeker), valt het veel minder op dat ik foto’s maak.

Ik zag deze vrouw in de verte aankomen. Ik liep zelf naar een positie waar ik dacht dat ze voor me langs zou lopen. Ik heb altijd een burst mode (repeteerfunctie) aan staan met Continue Autofocus. Dan is het een kwestie van het autofocuspunt op je onderwerp houden en de sluiterknop ingedrukt houden. Ik maakte ongeveer 10 foto’s van haar en koos deze foto uit voor de nabewerking. Ze begon al snel te lachen toen ze zag dat ik haar fotografeerde.

Leuk als je een glimlach tevoorschijn tovert op straat.

Straatportretten

Vandaag in mijn Instagram story - straatportretten

Vaak ziet men het maken van een gevraagd straatportret niet als straatfotografie. Straatfotografie zou niet-geposeerd moeten zijn. Daar kun je van mening over verschillen natuurlijk. Ik vind het op z’n tijd leuk om te doen, zeker als ik een interessant persoon zie lopen en het door omstandigheden niet lukt om er een candid foto van te maken. Ook geposeerd kan een straatportret er ongedwongen en natuurlijk uit zien.

Deze aardige Franse vrouw fotografeerde ik afgelopen zaterdag tijdens mijn workshop straatfotografie in Groningen. Mijn deelnemers gaf ik de opdracht om een geposeerd straatportret te maken. Twee van mijn deelnemers hadden deze vrouw gevraagd en ik mocht ook even snel een foto van haar maken. Je maakt daarna nog even een praatje en door naar het volgende leuke moment.

30 Minuten Sluitertijd

Vandaag in mijn Instagram story - 30 Minuten Sluitertijd

Mijn fotografievrienden Michiel Heijmans en Niels de Kemp zijn al een paar weken bezig met hun nieuwe fotografiepodcast 30 Minuten Sluitertijd. Elke maandag presenteren ze een nieuwe aflevering waar ze lekker ongedwongen praten over fotografie. Ze geven praktische tips, spelen in op de actualiteit en ze delen hun eigen ervaringen. Kortom, een inspirerend en verfrissend geluid als je van fotografie houdt.

Je kunt de afleveringen beluisteren op de bekende podcast platforms. Ik kijk graag naar ze op Youtube, want ze zijn ook gewoon leuk om naar te kijken.

De aflevering van vandaag gaat over wie hun grote voorbeelden of “mentoren” zijn in de fotografie. Het was super leuk om mijn naam even over de tafel te horen gaan.

Kijken of luisteren dus! Ze hebben een website 30minutensluitertijd.nl waar je meteen jouw favoriete platform kunt kiezen.

Workshop Groningen

Vandaag in mijn Instagram story - workshop en multitasking

Zaterdag 23 maart gaf ik een leuke workshop straatfotografie in Groningen. Op pad met een enthousiaste en leergierige groep fotografen. De route liep van station Groningen via de Folkingestraat naar de Vismarkt. Vandaar naar de Grote Markt en het Forum, waar we de laatste opdracht deden. Het Forum is een prachtig gebouw om te fotograferen, zeer verrassend. Veel verdiepingen en roltrappen, lezende en werkende studenten, horeca om wat te eten of te drinken en een prachtig uitzicht over de stad vanuit binnen, maar ook vanaf het dak. Een welkome afwisseling voor de workshop in Groningen.

Ik trof deze vrouw aan in de buurt van het Forum. Multitasking op hoog niveau! Ze at een appel, hield haar hoed vast vanwege de harde wind, ze klemde haar sjaal tussen haar andere arm en had nog tijd om naar mij te lachen. Straatfotografie is zo leuk!

Imperfectie

Vandaag in mijn Instagram story - imperfectie

Deze prachtige dame in rood kwam de hoek om stormen. Ik was in Groningen om de route voor mijn komende workshop voor te bereiden. Ik ben meestal behoorlijk alert als ik op straat aan het fotograferen ben. Het lukte me nog net om het autofocuspunt naar links te krijgen door op mijn lcd-scherm te tikken. Klik, klik, klik en weg was ze. In de nabewerking kreeg ik de foto niet meer rechtgezet. Maar ik vind het niet erg. Als ik naar haar kijk met haar verwarde haren, stoere zonnebril en rode jas, denk ik dat ze er goed verzorgd uitziet. Mooi dat ze die aandacht voor zichzelf heeft op wat oudere leeftijd.